Ozdobna winieta pierwszego numeru Tygodnika
Tygodnik Wielkopolski (naukowy, artystyczny i literacki) - czasopismo literackie wydawane w Poznaniu w latach 1871-1874 (numer wstępny ukazał się 15 grudnia 1870 r.) nakładem drukarni Ludwika Merzbacha. Pierwszy numer opublikowano 1 stycznia 1871 r. Założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym był Edmund Callier. „Duchową” pieczę nad Tygodnikiem sprawował Karol Libelt.
Program[]
Powstanie Tygodnika poprzedził okres 20-letniej stagnacji w prasie literackiej. Ukazująca się od roku 1869 „Sobótka”, o dość lekkiej tematyce, podlegała krytyce, głównie z uwagi na bezbarwność polityczną.
Edmund Callier stworzył wraz z grupą młodych literatów w grudniu 1870 r. wydawnictwo dojrzałe, naukowe i zaangażowane w walkę o wolność Polski. Z uwagi na zakaz publikacji treści jawnie politycznych, program swój „Tygodnik Wielkopolski” realizował poprzez literaturę. „Sobótka” połączyła się z nowym tytułem prasowym.
Reakcja władz pruskich[]
Ukazujące się co sobotę pismo zbierało bardzo pozytywne recenzje, co nie uszło uwadze władz zaborczych. Niektórzy współpracownicy Tygodnika otrzymali sądowy nakaz opuszczenia granic państwa. W roku 1873 redaktorem naczelnym został Władysław M. Olendzki łagodzący program pisma. Na początku roku 1874 stanowisko redaktora naczelnego objął Władysław Chotomski, który kilka miesięcy później odkupił wydawnictwo od Calliera.
Współpracownicy[]
Wokół „Tygodnika” skupiła się młoda, postępowa inteligencja, m. in. publicysta Władysław Olendzki, poeci Władysław Bełza i Ordon. Współpracownikami „Tygodnika” byli wybitni uczeni i pisarze, np. Eliza Orzeszkowa, Wincenty Pol, Wojciech Kętrzyński, Walerian Przyborowski czy Karol Libelt.
Koniec Tygodnika[]
Kolejne numery cieszyły się coraz mniejszych zainteresowaniem czytelników, ostatecznie zmalało ono po zakończeniu publikowania w odcinkach powieści „W przededniu” Iwana Turgieniewa. Ostatni numer Tygodnika ukazał się 26 września 1874 roku.