Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki

Wczytywanie mapy…

Bamberka” - popularny pomnik i studzienka na Starym Rynku.

Istniejące od kilku lat Towarzystwo Bambrów Poznańskich tu właśnie w pierwszą sobotę sierpnia, kiedy to przypada rocznica podpisania kontraktu pomiędzy poznańską radą miejską a przybyszami, organizuje spotkanie swoich członków i sympatyków.

Historia[]

Studzienka została ufundowana w 1915 roku (odsłonięta 9 sierpnia na wprost wylotu ul. Woźnej, przed domami budniczymi) przez znaną z handlu winem rodzinę Goldenringów. Figurę wykonał berliński rzeźbiarz Joseph Wackerle, a pozowała do niej zatrudniona w firmie fundatorów Jadwiga Gadziemska z Piątkowa. Z wydobywającej się ze studzienki wody korzystały głównie konie, ale miała ona również dwa poidła dla psów[1].

„Przeprowadzki”[]

W 1929 roku Magistrat uznał dotychczasowe usytuowanie Bamberki za niekorzystne „ze względu komunikacji i punktu widzenia estetycznego” i zarządził jej przeniesienie pod zachodnią ścianę Ratusza[1].

Po II wojnie światowej Bamberka przeleżała w magazynie, usunięta ze Starego Rynku w związku z powojennym remontem ratusza. W tym czasie władze miejskie uznały nawet, że pomnik Bamberki ma „charakter propagandy niemieckiej”. Rozważano przeniesienie pomnika na Rynek Jeżycki, Plac Kolegiacki, a w roku 1962 na Dębiec przy drodze do Lubonia[1].

W 1963 roku Bamberkę przewieziono do Muzeum Etnograficznego, a rok później, po naprawie uszkodzeń powstałych wskutek niewłaściwego transportu, postawiono ją w ogrodzie Muzeum od strony ul. Mostowej[1].

Od roku 1977 los Bamberki jest nieco spokojniejsze. Powróciła ona na Stary Rynek i od tego czasu podziwiać ją można u zbiegu Różanego Targu i ul. Jana Baptysty Quadro.

Bambrzy[]

Bambrzy - stój

Strój bamberski

Pomyślana jako publiczna studnia, „Bamberka” upamiętnia przybyłych do Poznania na początku XVIII wieku osadników z okolic Bambergu, którzy mieli zasiedlić wyludnione wojnami i zarazą należące do miasta wsie. Pomimo szybkiej polonizacji, czemu sprzyjał przede wszystkim wyznawany przez nich katolicyzm, do dziś zachowali pamięć o swoim pochodzeniu. A ubrane w charakterystyczne stroje kobiety stanowią nieodłączny element uroczystości religijnych.

Źródła[]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 „Kronika Miasta Poznania” nr 2/2001, s. 109-115, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 2001.
Advertisement