Logo Uniwersytetu
Aula uniwersytecka przy placu Mickiewicza
Budynek na ulicy Fredry dzielony z Uniwersytetem Medycznym
Wydział Matematyki i Informatyki na kampusie Morasko
Collegium Chemicum na ul. Grunwaldzkiej 6
Wydział Prawa
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (pot. UAM) – państwowy uniwersytet z siedzibą w Poznaniu. Powstał w 1919 roku - początkowo jako Wszechnica Piastowska, w 1920 r. przemianowana na Uniwersytet Poznański. Podczas II wojny światowej, w latach 1940-1944 Uniwersytet Poznański działał w Warszawie jako tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich. 24 grudnia 1955 roku Uniwersytet otrzymał patrona i nową nazwę: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.
Kampus[]
Większość budynków uniwersytetu znajduje się w północnej części miasta, w dzielnicy Morasko. Znajdujący się tam kampus uniwersytecki nadal jest rozbudowywany. Obecnie swoją siedzibę mają tam już wydziały:
- Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa (Instytut Antropologii i Etnologii)
- Wydział Archeologii
- Wydział Biologii
- Wydział Chemii
- Wydział Fizyki
- Wydział Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej
- Wydział Historii
- Wydział Matematyki i Informatyki
- Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych
- Wydział Nauk o Sztuce (Instytut Muzykologii)
- Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa
Pozostałe wydziały nie posiadające siedziby na kampusie:
- Wydział Anglistyki
- Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa (Instytut Kulturoznawstwa oraz Katedra Teatru i Sztuki Mediów)
- Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej
- Wydział Filozoficzny
- Wydział Nauk o Sztuce (Instytut Historii Sztuki)
- Wydział Neofilologii
- Wydział Psychologii i Kognitywistyki
- Wydział Prawa i Administracji
- Wydział Socjologii
- Wydział Studiów Edukacyjnych
- Wydział Teologiczny
Dowiedz się więcej w: Kampus Morasko
Historia[]
Na mocy przywileju królewskiego Zygmunta III Wazy z 28 października 1611 r. Kolegium Jezuickie zaistniało jako pierwszy w Poznaniu uniwersytet. Przywilej króla Zygmunta III został potwierdzony przez króla Jana Kazimierza w 1650 r. i króla Jana III Sobieskiego w 1678 r. Na podstawie tych przywilejów nadawano w Poznaniu stopnie i tytuły magistra oraz doktoraty.
Dopiero 7 maja 1919 roku, 308 lat po formalnym powołaniu do życia uniwersytetu przez króla polskiego, odbyła się w Poznaniu uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego nowo powstałej Wszechnicy Piastowskiej, jak początkowo nazywano Uniwersytet Poznański (obecną nazwę nosi uczelnia od 24 grudnia 1955 roku). Uroczystość inauguracyjna zbiegła się z czterechsetleciem powołania do życia Akademii Lubrańskiego, która wprawdzie nie miała statusu wyższej uczelni, jednakże uchodzi za duchową poprzedniczkę Wszechnicy Piastowskiej.
Pierwszym wydziałem, który rozpoczął działalność dydaktyczną od razu po inauguracji, był wielokierunkowy, powołany do życia 4 kwietnia 1919, Wydział Filozoficzny. W trakcie pierwszego posiedzenia Wydziału, 5 kwietnia 1919 r., spośród profesorów wybrano rektora, którym został prof. Heliodor Święcicki. Młodą Wszechnicę Piastowską wsparli profesorowie z Krakowa, Lwowa, Wilna i Warszawy. Uczelnia, przemianowana na Uniwersytet Poznański, przez cały okres międzywojenny doskonale się rozwijała, kształcąc studentów na pięciu wydziałach w zakresie: prawa i ekonomii, medycyny, humanistyki, matematyki i nauk przyrodniczych oraz rolnictwa i leśnictwa. Otrzymywał tu dyplom co dziesiąty absolwent szkół wyższych w Polsce.
Okupacja niemiecka[]
W roku 1939 okupanci natychmiast pozamykali polskie szkoły wyższe, w tym także Uniwersytet Poznański. Na miejscu Uniwersytetu Poznańskiego nazistowskie władze utworzyły w 1941 r. Narodowo socjalistyczny Uniwersytet Trzeciej Rzeszy.
Mimo to dzięki determinacji i heroizmowi profesorów i młodzieży akademickiej udało się w warunkach konspiracyjnych wykształcić ponad 2000 studentów. Od listopada 1940 r. uniwersytet kontynuował działalność jako tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich (UZZ), którego twórcą i pierwszym rektorem był prof. Ludwik Jaxa-Bykowski. UZZ tworzyli głównie pracownicy naukowi Uniwersytetu Poznańskiego, a struktura rozrosła się w ciągu zaledwie trzech lat z dwóch do sześciu wydziałów. Wybuch Powstania Warszawskiego przerwał działalność UZZ.
Po wojnie[]
Uniwersytet Poznański wznowił swoją działalność zaraz po ustaniu działań wojennych w Poznaniu, przyjmując 4000 studentów. Po kilku latach odłączono od Uniwersytetu kilka fakultetów, z których utworzono odrębne szkoły wyższe: Akademię Medyczną, Wyższą Szkołę Rolniczą i Akademię Wychowania Fizycznego.
Uniwersytet Poznański, od roku 1955 jako Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, przetrwał okres osłabienia jego struktury, pozostał główną uczelnią Poznania i stopniowo zyskiwał na znaczeniu w systemie polskiego szkolnictwa wyższego. Nowe perspektywy rozwoju otworzyły się przed Uniwersytetem w roku 1989 wraz z załamaniem się poprzedniego systemu politycznego.
Działalność dydaktyczna[]
W 2011 r. na 49 kierunkach i 183 specjalnościach studiowało ponad 47 tys. studentów studiów I i II stopnia oraz ponad 1300 doktorantów. Coraz więcej osób dokształca się na studiach podyplomowych oraz kursach edukacyjnych.
Rankingi[]
W 2011 roku Uniwersytet im. Adama Mickiewicza zajmował 6 miejsce wśród 69 uczelni z Polski i 582 w świecie według europejskiego rankingu uniwersytetów.