Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Plac Wolności 190x

Plac na przełomie XIX i XX wieku

Wczytywanie mapy…
Plac Wolności

Plac na początku XXI wieku

Bundesarchiv Bild 183-E11572, Posen, Umbennenung von Straßen

Podwójne tabliczki z nazwami w czasie II Wojny Światowej

Plac Wolności po wojnie

Plac ok. roku 1950

Tramwaj na pl

Czwórka skręca z Placu w aleje Marcinkowskiego (rok 1960)

Plac Wolności (w czasach zaborów Wilhelmsplatz, w czasach Księstwa Warszawskiego - Plac Napoleona) - plac znajdujący się na zachód od średniowiecznej części miasta, pomiędzy ulicą 3 Maja i alejami Marcinkowskiego. Zbudowany jest na planie prostokąta o wymiarach 85 na 205 m.

Przynależność[]

Ulica/plac należy[1] do rejonu:

  • samorządu lokalnego Stare Miasto;
  • Szkoły Podstawowej nr 13 oraz Gimnazjum nr 2 i Gimnazjum nr 3;
  • parafii Świętego Marcina;
  • obwodu wyborczego okręg I obwód 6;
  • obwodu wyborczego do rad osiedli okręg I-STARE MIASTO obwód 10;
  • komisariatów komisariat Stare Miasto rewir II rejon 10 i komisariat Stare Miasto rewir II rejon 12.

Budynki przy placu mają numery: 1-11, 13-20.

Historia[]

Kiedyś była tu góra, Musza Góra nazwana tak od nazwiska właściciela tych terenów w XVI wieku - Muszyńskiego. Pierwsze plany zagospodarowania terenów (dzisiejszego Placu Wolności) pojawiły się w okresie działania Komisji Dobrego Porządku, plany wstrzymał II rozbiór Polski. Później prace kontynuowali prusacy. Po rozwaleniu murów obronnych tereny dawnych przedmieść włączono do miasta, w tym także Kundorf i przedmieście św. Marcina. W 1798 miasto wykupiło rozległy teren od szlachcica Dobrzyckiego. Muszą Górę zniwelowano wraz z cmentarzem żydowskim, który znajdował się w północno zachodniej części, ( funkcję cmentarza żydowskiego przejął w roku 1804 przy ulicy Głogowskiej). Na pozyskanych terenach powstało tzw. Górne Miasto utworzone w kierunku zachodnim, a jednym z elementów jego urbanistyki był plac utworzony w 1804 roku. Na placu można było rozwinąć pełen szyk pułku piechoty. Nowy plac, pełniący zarówno funkcję reprezentacyjną, jak i handlową, otrzymał nazwę Placu Wilhelmowskiego (Wilhelmsplatz), ku czci Fryderyka Wilhelma III. Zmiany w charakterze placu przyspieszył pożar w 1803 roku. Wkroczenie wojsk francuskich sprawiło, że plac otrzymał w latach 1806 - 1815 nowego patrona - Napoleona. Od początku XIX plac się zmieniał, ale już niemal od początku swego istnienia pulsował życiem towarzyskim, powstała tu kawiarnia i restauracja, urządzano przedstawienia i rozbrzmiewała muzyka. O jego charakterze zadecydowały budowle kulturalne, w tym polskie fundacje jak Biblioteka Raczyńskich, Bazar.. Plac w drugiej połowie XIX i pierwszej połowie XX wieku uatrakcyjniły ekskluzywne hotele, banki, luksusowe kamienice, na zachodzie stanął Teatr Miejski, na wschodzie był park, zaś zachodnią część przekształcono w typowy plac z pomnikami. Pomnik nachodzki (Löwendenkmal) z 1870 roku, pierwszy pruski pomnik w mieście przedstawiał lwa oraz czterech żołnierzy, upamiętnienie zwycięstwa w wojnie siedmiotygodniowej w 1866 roku. Drugi pomnik postawiono u wylotu ulicy Kohleisa (dziś ul. Nowowiejskiego), generała Karola Fryderyka Steinmetza. Następny pomnik Fryderyka Wilhelma III z 1902roku stanął przy wylocie ul. Nowej (Paderewskiego).

Po odzyskaniu niepodległości[]

Na początku powstania plac został zajęty przez Polaków . W dniu 26 stycznia 1919 roku żołnierze wielkopolscy złożyli uroczystą przysięgę (wydarzenie to upamiętnia znajdująca się na placu płyta). W kwietniu 1919 roku z placu usunięto niemieckie pomniki a w czerwcu 1919 roku plac nazwano Placem Wolności - tu rozpoczęła się wolność, tu zaczęło się Powstanie Wielkopolskie, tu odbyła się przysięga powstańców, tu zginął pierwszy powstaniec- Franciszek Ratajczak.... Plac się dalej zmieniał, w 1937 wybudowano okazałą siedzibę PKO – w modnym podówczas stylu wczesnego modernizmu przed samą wojną plac rozkopano robiąc rowy obronne Po śmierci Romana Dmowskiego próbowano plac nazwać Placem Romana Dmowskiego, jednak względy historyczne symbolizujące dążenia wolności obroniły nazwę.

II wojna światowa[]

Podczas wojny znowu zmiana, plac uporządkowano i zmieniano znowu nazwę na Wilhelmowski.'16 sierpnia 1942 na placu odbył się zorganizowany przez Arthura Greisera międzynarodowy mecz bokserski między Niemcami a Chorwacją zakończony zwycięstwem Niemiec 12:4.

Współczesność[]

Do połowy XX wieku plac pełnił funkcję „serca miasta”, potem następowała powolna erozja śródmieścia, co spowodowało upadek znaczenia przestrzeni publicznych. W latach 60 XX wieku, plac przebudowano wg. projektu Witolda Milewskiego i Zygmunta Skupniewicza , wycięto drzewa, a najbardziej charakterystycznym elementem tego projektu stała się, znajdująca się w północnej części placu fontanna Higiei. W latach 2005 – 2006 pod placem zrobiono podziemny parking a fontannę Higiei zastąpiono klombem. Jesienią 2009 roku ponownie odsłonięto fontannę Higiei, który powrócił na płytę placu po renowacji i stanął w obecnym miejscu, przed Biblioteką Raczyńskich.. W czerwcu 2012 r na placu pojawiła się następna fontanna – Fontanna Wolności składającą się z dwóch skrzydeł 10 metrowych po których spływa woda. Płytę placu wykorzystuje się dla różnych celów począwszy od ekspozycyjnych (np. międzynarodowa wystawa rzeźby monumentalnej "Preludium", "Rzeźba w mieście", "maj-czerwiec, 2008", w sezonie wielki ogródek piwny, zimą jako lodowisko, targ, kiermasz, stadion

W latach 60 XX wieku. plac został przebudowany według projektu Witolda Milewskiego i Zygmunta Skupniewicza. Wycięto wówczas drzewa, a najbardziej charakterystycznym elementem tego projektu stała się, znajdująca się w północnej części placu, fontanna Higiei.

Przy placu

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji.
Nie dodawaj tutaj obiektów - załóż nową stronę z obiektem, który chcesz dodać i w kategoriach podaj wszystkie ulice przy których się znajduje. Obiekt automatycznie pojawi się pod mapką ulicy.
Komunikat o braku wyników oznacza, że nie ma jeszcze strony obiektu znajdującego się przy danej ulicy.

Odśwież listę obiektów
Wczytywanie mapy…

Strefa Kibica[]

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.

Miejscówka deskorolkowców[]

Już od pierwszych dni lokalnej deskorolki Plac Wolności stał się głównym miejscem spotkań oraz wspólnej jazdy. Z czasem na plac zaczynali zjeżdżać się deskorolkowcy z niemalże całej Polski.

Na początku lat 90. na placu jeżdżono w zasadzie jedynie w dolnej jego części, gdzie znajdowała się fontanna z małym murkiem i 3 schody, które byty idealne nie tylko dla początkujących, ale i dla poziomu ówczesnych tricków. Z czasem jednak stopniowo przeniesiono się na jego górną część, gdzie częściej był cień, większe schody murki i kloc, który mógł posłużyć jako wysoki murek oraz platforma do manuali.

Od 2006 roku, corocznie 21 czerwca, na Placu Wolności świętujemy Międzynarodowy Dzień Deskorolki (Go Skateboarding Day) – jedna z największych w Polsce imprez deskorolkowych, od 2009 również polska edycja Wild in the Streets.

Źródła[]

Galeria[]

Plac Wolności na starych pocztówkach[]

Advertisement