Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Muzeum Instrumentów Muzycznych
M.M.107-0
Rok założenia: 1952
Wczytywanie mapy…
MM 014

Muzeum Instrumentów Muzycznych - tablica pamiątkowa

Muzeum Instrumentów Muzycznych - jedyna tego typu placówka w Polsce i jedna z nielicznych w Europie, jest oddziałem Muzeum Narodowego w Poznaniu, mieści się w trzech renesansowo – barokowych kamieniczkach Starego Rynku (nr 45, 46 i 47) u wylotu ulicy Woźnej.

Historia[]

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.

Twórca muzeum Zdzisław Szulc, na przełomie lat 1945/46 przekazał 80 obiektów Muzeum Wielkopolskiemu, inicjując w ten sposób otwarcie stałej ekspozycji na Starym Rynku w Poznaniu (1952). Dzięki Szulcowi i jego następcom - kustoszowi Włodzimierzowi Kamińskiemu (195991) i Jackowi Podbielskiemu (1991-97), placówka gromadzi obecnie 2,5 tys. zabytków z różnych epok i wszystkich kontynentów.

W poznańskim Muzeum Instrumentów działa jedyna w kraju Pracownia Konserwacji Instrumentów Muzycznych (od 1946 r.), w której przywracana jest dawna świetność obiektom. Powstają tutaj również kopie i rekonstrukcje instrumentów archeologicznych czy historycznych.

Kolekcje[]

  • Dawny warsztat lutniczy
  • Najcenniejszą grupę eksponatów w dziale instrumentów profesjonalnych stanowią chordofony smyczkowe skrzypce, viole da gamba, gitary, cytry
  • Kolekcja instrumentów klawiszowych (ok. 180 obiektów). Są to pozytywy organowe, klawikordy, klawesyny, fortepiany oraz pianina. Wśród nich jest jeden z 16 zachowanych na świecie klawikordów wybitnego budowniczego z Hamburga J. A. Hassa (1754), pianoforte A. Waltera (1789), 2-manuałowy klawesyn przerobiony na fortepian (XVIII w.
  • Kolekcja instrumentów dętych. Najstarszym z nich jest odlany z brązu Lituus (XIII/XIV w). Niemniej cenne są też XVI-wieczne szałamaje
  • Mechanofony (pozytywki, orchestriony, polyphony, symphoniony, kalliope, herofony, katarynki, zegary z kurantem), oraz wynalazki z przełomu XIX i XX w. – fonograf Edisona, automatyczne pianino (pianola) czy gramofon (szafkowy, walizkowy). Repertuar zapisany na wałkach i płytach to popularna wówczas muzyka operowa i operetkowa, tańce salonowe i ludowe, marsze wojskowe, kolędy. Z dziejami tych obiektów wiążą się nazwiska takich muzyków jak Bach, Mozart czy Paderewski.
  • Instrumentarium ludowe to ok. 1/3 całości zbiorów. Europejskie instrumenty najliczniej reprezentowane są przez obiekty pochodzące z Rumuni, Bułgarii, Chorwacji, Serbii, Macedonii. Różnorodną ekspozycję tworzy instrumentarium z Polski: kolekcja dud, harmonii, skrzypiec (podwiązane, diabelskie, mazanki, złóbcoki) oraz liry korbowe, cymbały i trombity.
  • Sala Jerzego Waldorffa
  • Instrumenty pozaeuropejskie - obiekty z Tybetu, Nepalu, Indii, Mongolii, Kazachstanu, Chin, Japonii, krajów Azji Południowo-Wschodniej, Afryki, Oceanii, Australii, które są świadectwem dworskich rytuałów, świątynnych ceremonii, wojennych rytuałów, szamańskich obrzędów czy tradycji nomadów. Kontynent amerykański reprezentują instrumenty Indian Ameryki Północnej i Południowej.
  • Salonik Chopina, a w nim fortepian, na którym grał Chopin podczas pobytu u księcia Antoniego Radziwiłła w Antoninie, w tej Sali też popiersie kompozytora w drzewie lipowym, odlew dłoni oraz pianino „Traugott Berndt – Breslau” z ok. 1850 r.
  • Sala z „Oscarem” Jana A.P. Kaczmarka Statuetkę „Oscara”, którą otrzymał za muzykę do filmu „Marzyciel” można podziwiać w Muzeum Instrumentów Muzycznych w sali nazywanej Gabinetem Zdzisława Szulca., statuetkę uroczyście przekazał dla poznańskiego muzeum kompozytor oraz oryginalny pierwodruk partytury „Marzyciela”, za którą kompozytor otrzymał nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej. Władze muzeum podkreślają, że wystawa pierwszą w Polsce prezentacją dorobku kompozytora.

Galeria[]

Advertisement